Sobre a area, as pegadas profundas dos pes,
Unha sombra, tiangular
O Sol inflámase ...
tremen as ondas como espellos que titilan
abraiado pola luz....
miras hacia o mar,
ingrávido cavilas como sire@ sen rumbo
sobre as mil crestas do "dragón" , ese dragón
sempre cambiante, camaleón mariño
que e preciso domar, con ese hombro poderoso.
Abres coas máns as páxinas de auga.
esperando encontrar un argumento....
pensas por un momento......
Pechas os ollos e sintes o latido do mar.
Suspendido polos fios de Poseidón
Como marioneta ingrávida ,
que interpreta as claves do mar de fondo
Algún peixe pasa sorprendido....cavilando pensa ...
"outro poeta na rede"....e ti abraiado dis, que envidia me dás.
e fáiseche a boca auga de ver os peixes nadar.....
Ferve Pescadoira, como un volcán
Abrazánse a area e o mar
e cantos bicos se dan
Abrazánse a area e o mar
e cantos bicos se dan
xa quisera eu meu amigo que
a "miña única patria fora o mar"
