As veces pregúntome, cal foi o impulso que me lanzou a nadar no mar aberto.Penso que quizás fora o ánimo de expansión, o feito de chegar a conseguir en cada brazada outra brazada mais longa e así ata o infinito ata conseguir fundirme co mar ......Notei un punto de fuga na miña mente un punto de fuga para escabullirme. entre as ondas e vibrar o son da marea no túnel da ultradistancia..
1 comentario:
Desde que conocí el mar no me da miedo la muerte.....
Publicar un comentario